De Franse revolutionaire kalender (ook wel republikeinse of jakobijnse kalender) was een stelsel van tijdmeting dat van 1793 tot 1806 in gebruik was in het revolutionaire Frankrijk.
De kalender verving de (christelijke) gregoriaanse kalender en verdeelde het jaar in twaalf maanden van elk drie décades, tiendaagse weken.
In de uiteindelijke versie van de kalender begon de jaartelling op 22 september 1792, de stichtingsdatum van de Eerste Franse Republiek.
Een jaar na invoering van de kalender werd ook een nieuwe, decimale dagindeling voorgesteld, waarin een etmaal bestond uit tien uren van elk honderd minuten, die weer verdeeld waren in honderd seconden elk.

De Eerste Franse Republiek werd uitgeroepen op 22 september 1792 door de nieuw opgerichte Nationale Conventie. De Eerste Republiek duurde tot de vestiging van het Eerste Franse Keizerrijk in 1804 onder Napoleon Bonaparte.

De jaren:

De maanden:

De vijf of zes aanvullende dagen aan het eind van het jaar noemt men de sansculottiden.
Jour de la vertu
Jour du génie
Jour du travail
Jour de l'opinion
Jour des récompenses
Jour de la révolution

De dagen:

De week (bijbels van oorsprong) werd vervangen door de decade, een periode van 10 dagen; drie decades vormden één maand.
Dat betekende dat er nog maar een op tien dagen vrij was in plaats van een op zeven, een ontwikkeling die paste in een langere trend van afschaffing van vrije dagen.
De weekdagen (zondag, maandag, enz) werden vervangen door tien namen die gebaseerd waren op de telwoorden in het Latijn:

Primidi
Duodi
Tridi
Quartidi
Quintidi
Sextidi
Septidi
Octidi
Nonidi
Decadi, een vrije dag die de zondag moest vervangen.

Omrekening: